Samenwerking

Willem Böttger: “Ik onderscheid twee uitersten in samenwerkingsniveaus:

Samenwerking op productniveau. Daar veroorzaak je echter ook problemen mee omdat je als afzonderlijke bedrijven niet hetzelfde product kunt gaan aanbieden, dan kun je het bedrijf namelijk niet met producteigenschappen onderscheiden van andere bedrijven en dat leidt tot prijs vechten.

Een tweede vorm is fuseren. het voordeel daarvan is dat een groep bedrijven in een kleine markt als composiet zich daarmee kan omvormen tot een krachtige partij die het kan opnemen tegenover bijvoorbeeld de staalindustrie. Het karakter van veel kleinere ondernemers (“het zijn mannen die directeur willen zijn”) staat fuseren echter in de weg.

Maar, samenwerking kun je per definitie niet in modellen vatten, toeval en timing spelen ook een belangrijke rol en kunnen de vorm van samenwerking bepalen.”

 

 Thomas Thon: “Onder andere door de deelname aan Groot Composiet zijn we met de partners meer gaan samenwerken dan voorheen, toen deden we dat eignelijk alleen in de keten. We zijn niet direct op het gebied van innovatieprojecten aan het samenwerken, maar we zijn wel bezig met het uitbesteden van productiewerk.”

De literatuur  richt zich op twee aspecten van het niveau van samenwerking:: de intensiteit van samenwerking en het doel of de functie van de samenwerking. Klein Woolthuis (1999) en anderen beschrijven de volgende niveaus van intensiteit van samenwerking:  autonoom handelen, op project basis, langdurige relatie, co-development, en integratie van activiteiten. Volgens Klein Woolthuis (1999) wordt de samenwerking intenser naarmate de innovatie complexer wordt, waardoor ook een langere samenwerking noodzakelijk is. Een intensere samenwerking vraagt bovendien een hogere integratie van activiteiten, waardoor partijen frequenter met elkaar om de tafel zitten. De informele band en het vertrouwen spelen daarom een grotere rol bij intensere samenwerkingsvormen.

Kaats et al. (2005) maken de volgende indeling (zie figuur 1) met betrekking tot het doel of de functie van innovatie: vernieuwen versus verbeteren van de innovatie en de mate van kennisuitwisseling tussen partijen (uitwisselen versus delen). Wanneer verbeteren het doel is  zijn stabiliteit en continuïteit belangrijke factoren, terwijl creativiteit gewenst is bij vernieuwing als doel. De open-innovatiealliantie Groot Composiet valt in het kwadrant ‘ondernemend samenwerken’, omdat zowel de mate van kennisdeling als van vernieuwing hoog is.

Figuur 1: Samenwerkingsmatrix met de dimensies ‘mate van kennisdeling’ en ‘nieuwheid van de innovatie’, inclusief voorbeelden (Kaats et al., 2005)