Op welke manier profiteren kennisinstellingen van een samenwerking met bedrijven?
Financiering
Subsidies voor kennisinstellingen
Ingrid Schipperen: “We hebben als TNO het initiatief genomen partijen bij elkaar te zoeken om deel te nemen aan het ‘Slemming’ project. Wanneer we de vraag vanuit het MKB afwachten, is de kans groot dat het benodigde onderzoek niet in de onderzoeksagenda van TNO past, hetgeen onze cofinanciering in de weg staat.”
Rogier Nijssen (als WMC) /Don van Delft: “WMC ontwikkelt testmethodes, geen producten. De producten moeten ontwikkeld worden door de producerende deelnemers van de Open Innovatie Alliantie Groot Composiet die de markt kennen. Het budget voor WMC is dan ook bedoeld om onderzoeksvragen van de deelnemers te faciliteren, niet voor eigen initiatieven.”
De innovatievoucherregeling betreft een subsidie voor een samenwerking tussen kennisinstellingen en het MKB. Het is een tegoedbon die vanuit het bedrijfsleven kan worden ingeleverd bij een onderzoeksinstelling om toegespitst onderzoek te verrichten. De regeling is in 2004 geïntroduceerd als proef en sinds 2005 grootschalig ingezet. In 2006 en 2007 zijn jaarlijks 6.000 vouchers gebruikt. (Bongers et al., 2008)
In een rapport van Dialogic gaven bedrijven aan dat ze vinden dat kennisinstellingen zich op de achtergrond houden wanneer het gaat om bekendmaking van de voucherregeling en gaven aan dat ze wensen dat kennisinstellingen een prominentere plaats in zouden nemen bij het aanbieden van kennis. Een nadeel dat kennisinstellingen benoemen is echter de gebrekkige articulatie van de kennisvraag vanuit mkb-bedrijven en hun hoge verwachtingen met betrekking tot kennisvergaring in de beperkte periode met het beperkte budget (Bongers et al., 2008).