Samenwerking

Adriaan Beukers: “De jonge ondernemers zijn in een aantal gevallen succesvoller dan de oude ondernemers, omdat zij nieuwere kennis bezitten, meegeleverd vanuit hoge scholen en universiteiten.”

 

 

Willem Böttger: “De spreiding van opleidingsniveau is volgens mij gekoppeld aan de  moeilijkheidsgraad van de  producten die ontwikkeld worden. Bij NPSP bijvoorbeeld is het personeel over de hele linie (relatief) hoog opgeleid, wat noodzakelijk is vanwege het werken met het nieuwe materiaal biocomposiet en de nieuwe producten die daar mee gemaakt worden.”

Colette van der Ree: “Bij de start van het project waren we van mening dat wanneer op papier alles klopt, de twee partijen de juiste aanvullende competenties hebben en zelfde insteek met betrekking tot hoe en waarom ze willen innoveren de samenwerking wel van de grond moet komen. Daar zijn we van teruggekomen. De persoonlijke klik bleek essentieel.”

 

Ruth Mourik: hier is geen wetmatigheid in te vinden. Wat wij gezien hebben is dat de spreiding van opleidingsniveau in elk geval van invloed is op het karakter van een bedrijf. Wat we wel gezien hebben is dat bedrijven die een hele grote spreiding, of lees, alle opleidingsniveaus in huis hebben minder behoefte leken te hebben aan een open innovatie proces omdat ze dachten alle competenties al in eigen huis te hebben.

Samenwerking is mensenwerk. In mkb-bedrijven is het uiteindelijk de ondernemer die centraal staat en beslist welke innovaties worden doorgevoerd, ook al heeft het bedrijf zijn formele besluitvormingsprocedures en strategieën (De Jong, 2006). Dat kan wrijving geven wanneer de medewerkers niet achter de keuze van de ondernemer staan (Roelofswaard, d.o.). Dat open innovatie mensenwerk is, blijkt ook uit het feit dat beslissingen van een ondernemer ook negatief kunnen worden voor het bedrijf, wanneer de persoonlijke band tussen ondernemers die samenwerken in een open-innovatiealliantie te sterk is en een ondernemer geen harde, doch noodzakelijke beslissingen meer durft te nemen (Adobor, 2006). Zie ook het onderwerp persoonlijke klik.

Innovatieprocessen kunnen baat hebben bij fysieke interactie. Fysieke interactie stimuleert het oplossen van niet-analyseerbare taken (Oke & Idiagbon-Oke, 2010):  taken waarvoor nog geen standaard oplossing aanwezig is (Rice, 1992). Wel kunnen innovatieprocessen waar overwegend fysieke interactie als communicatievorm wordt gebruikt langer duren, omdat men langer naar consensus moet zoeken en de persoonlijke ego’s een grotere rol kunnen spelen dan bij andere vormen van communicatie (Oke & Idiagbon-Oke, 2010).

Wanneer we kijken naar de menselijke maat in groepen zien we dat een diversiteit aan mensen binnen een samenwerkingsverband kan zorgen voor een betere kennisuitwisseling. Een groep met verschillen in geslacht, ras, leeftijd, nationaliteit en ervaring zorgt voor meer diversiteit in standpunten en kennis dan een homogene groep (Lester, 1998). Te veel afstand tussen kennis en competenties kan echter ook leiden tot misverstanden en onbegrip (Coenen et al., 2010).